Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς που λαμβάνουν στατίνη για πρωτογενή πρόληψη | medReha
3665
post-template-default,single,single-post,postid-3665,single-format-standard,bridge-core-3.0.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-28.8,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.9.0,vc_responsive

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς που λαμβάνουν στατίνη για πρωτογενή πρόληψη

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς που λαμβάνουν στατίνη για πρωτογενή πρόληψη

Στη μελέτη JUPITER  συμμετείχαν μη-διαβητικά άτομα, χωρίς διαγνωσμένη καρδιαγγειακή νόσο (ΚΑΝ) με τιμή LDL-χολ <130 mg/dl, τριγλυκεριδίων <500 mg/dl και CRP >2 mg/l. Οι συμμετέχοντες έλαβαν 20 mg ροσουβαστατίνης ημερησίως και αξιολογήθηκε η εμφάνιση ΚΑΝ. Οι υπό θεραπεία τιμές της LDL-χολ, της non-HDL-χολ, της απολιποπρωτεΐνης Β, και των λόγων της ολικής χοληστερόλης/HDL-χολ, LDL-χολ/HDL-χολ, και απολιποπρωτεΐνης Β/A-I σχετίσθηκαν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό με το πρωτογενές τελικό σημείο ενώ η τιμή των τριγλυκεριδίων δεν σχετίστηκε. Χαμηλότερο υπολειπόμενο κίνδυνο είχαν όσοι πέτυχαν τιμές LDL-χολ ≤70 mg/dl, non-HDL-χολ ≤100 mg/dl, ή απολιποπρωτεΐνης Β ≤80 mg/dl.

Συμπερασματικά, οι υπό στατινοθεραπεία τιμές της LDL-χολ, non-LDL-χολ και απολιποπρωτεΐνης Β προβλέπουν υπολειπόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε μη-διαβητικά άτομα.

  • Mora S, Glynn RJ, Boekholdt SM, Nordestgaard BG, Kastelein JJ, Ridker PM. On-Treatment Non-High-Density Lipoprotein Cholesterol, Apolipoprotein B, Triglycerides, and Lipid Ratios in Relation to Residual Vascular Risk After Treatment With Potent Statin Therapy: JUPITER (Justification for the Use of Statins in Prevention: An Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin). J Am Coll Cardiol. 2012 Apr 24;59(17):1521-8.

Share