Μεγάλης έντασης αθλητικές δραστηριότητες και κίνδυνος κατάγματος κοπώσεως (stress fracture) σε κορίτσια | medReha
3118
post-template-default,single,single-post,postid-3118,single-format-standard,bridge-core-3.0.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-28.8,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.9.0,vc_responsive

Μεγάλης έντασης αθλητικές δραστηριότητες και κίνδυνος κατάγματος κοπώσεως (stress fracture) σε κορίτσια

Μεγάλης έντασης αθλητικές δραστηριότητες και κίνδυνος κατάγματος κοπώσεως (stress fracture) σε κορίτσια

Κορίτσια στην εφηβεία που συμμετέχουν σε μεγάλης έντασης  σωματικές δραστηριότητες μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων κοπώσεως, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στα Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine.

 «Η άσκηση με βάρη διεγείρει την οστική ανακατασκευή και έτσι αυξάνει την πυκνότητα της οστικής μάζας, όμως πολύ υψηλά επίπεδα άσκησης μπορεί να είναι επιζήμια για την υγεία των οστών και να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάγματος κοπώσεως» έγραψαν οι Alison E. Field, ScD, και συνεργάτες. «Αν και τα κατάγματα κοπώσεως είναι σχετικά σπάνια, μπορούν να επηρεάσουν το 20% των νέων αθλητριών και στρατιωτικών.»

Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια προοπτική μελέτη, που περιελάμβανε 6.831 κορίτσια ηλικίας από 9 έως 15 ετών. Οι συμμετέχοντες ήταν κόρες των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη Nurses’ Health Study II, σύμφωνα με την ανακοίνωση Τύπου.

Συλλογή δεδομένων και συμπεράσματα 

Ερωτηματολόγια χρησιμοποιούνταν για τη συλλογή στοιχείων κάθε έτος από το 1996 έως το 2003, με εξαίρεση το 2002. Το ιστορικό των κοριτσιών με κάταγμα κόπωσης, συμπεριλαμβανομένης και της θέσης του κατάγματος και της ηλικίας του κοριτσιού κατά τη στιγμή του κατάγματος, αναφέρθηκε από τις μητέρες τους το 2004. Η συχνότητα των καταγμάτων κόπωσης που έλαβαν χώρα μεταξύ 1997 και 2004, ήταν η κύρια μέτρηση της μελέτης.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 267 κορίτσια (3,9%) ανέπτυξαν ένα κάταγμα κόπωσης κατά τη διάρκεια 7ετούς παρακολούθησης. Οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης ή χαμηλής οστικής μάζας συνδέθηκε έντονα με τον κίνδυνο κατάγματος κόπωσης, αφού τα κορίτσια που είχαν ένα τέτοιο οικογενειακό ιστορικό είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν κάταγμα κόπωσης.
Όσον αφορά την άσκηση, τα κορίτσια που ασκούνταν  8 ή περισσότερες ώρες την εβδομάδα είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν κάταγμα κόπωσης  σε σύγκριση με αυτές  που ασκούνταν λιγότερο από 4 ώρες την εβδομάδα. Η μελέτη διαπίστωσε μια ανεξάρτητη σχέση μεταξύ αυξημένου κινδύνου κατάγματος κόπωσης και συμμετοχής σε μπάσκετ, τρέξιμο, και γυμναστική / μαζορέτες.
 «Η μελέτη μας παρατήρησε ότι μεγάλης έντασης  δραστηριότητες – ειδικότερα μπάσκετ, τρέξιμο και γυμναστική / μαζορέτες – αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο για κάταγμα κόπωσης  μεταξύ των εφήβων κοριτσιών,” έγραψαν οι συγγραφείς. “Επομένως, υπάρχει ανάγκη να καθιερωθούν προγράμματα άσκησης  που είναι αυστηρά και ανταγωνιστικά, αλλά να  περιλαμβάνουν ποικιλία ασκήσεων χαμηλότερης έντασης ώστε να μειωθεί  ο συνολικός αριθμός των επιπτώσεων προκειμένου να ελαττωθεί ο κίνδυνος κατάγματος κόπωσης».

Κορίτσια που λαμβάνουν μέρος σε εντατικές φυσικές δραστηριότητες είναι δυνατό να υποστού κατάγματα κόπωσης

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι χωρίς ένταση και μεσαίας έντασης  δραστηριότητες  δεν  αύξαναν τον κίνδυνο κατάγματος κοπώσεως, προσθέτοντας ότι κάθε ώρα έντονης  δραστηριότητας  βρέθηκε να αυξάνει τον κίνδυνο κατά 8%.

Ο κίνδυνος καταγμάτων κοπώσεως αυξανόταν επίσης στην περίπτωση έναρξης της εμμήνου ρύσεως σε μεγαλύτερη ηλικία, αφού κάθε ένας χρόνος καθυστέρησης στην αρχή της εμμήνου ρύσεως σχετίστηκε με περίπου με 30% αύξηση του κινδύνου. Το βάρος (κορίτσια λιποβαρή, υπέρβαρα, ή που είχαν γενικότερα διατροφικές διαταραχές) δεν διαπιστώθηκε να σχετίζεται με τον κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων κόπωσης.

 «Οι κλινικοί γιατροί, οι γονείς και οι προπονητές θα πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν φυσικές δραστηριότητες στα νεαρά κορίτσια, αλλά θα πρέπει να βεβαιωθούν ότι οι ώρες άσκησης δεν είναι υπερβολικές, ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία των οστών», συμπαίραναν οι συγγραφείς.

 

Βιβλιογραφία:

Field AE, et al. Prospective study of physical activity and risk of developing a stress fracture among preadolescent and adolescent girls. Arch Pediatr Adolesc Med. 2011; April 4. [E-pub ahead of print]. doi:10.1001/archpediatrics.2011.34

Share